poniedziałek, 24 grudnia 2012

WIGILIA

Dziś w Polsce, jeden z naj magiczniejszych dni w roku. Powiem Wam jak go spędzałam co roku, a co tam opisze Wam jak wyglądały zazwyczaj moje piękne polskie Święta Bożego Narodzenia.  Wigilia : budziłam się zwykle wcześnie rano i starałam się zachowywać najlepiej jak potrafię tego dnia. Bo taki będzie cały mój przyszły rok. O poranku jadłam płatki z ciepłym mlekiem i cały dzień trzymałam się ścisłego postu i zazwyczaj mój dziadek przychodził do domu przywitać nas. W ten dzień, 24 grudnia, pierwsza osoba, która przekroczy drzwi to powinien być facet. Co roku łupiłam migdały ze skórki. Te migdałki były w niebieskiej misce, w ciepłej wodzie. To chyba jedno z moich ulubionych zajęć. Bo jednym z moich ulubionych dań jest zupa migdałowa, pyszny groch z kapustą robiony przez babcię Kasię, gołąbki o i barszcz z uszkami. Wszystko lubię, haha. Około trzeciej, albo nawet wcześniej zaczynało się strojenie stołu. Chłopaki znosili krzesła z biura, ja wycierałam kieliszki albo sztuczce czy zastawę. Później układaliśmy to pięknie na stole, dodatkowo ozdabiając jakimiś bombkami, koralikami, kwiatami. Obowiązkowo co roku na stole było sianko w koszyczku. Około 17 zjeżdżała się cała rodzina. Robiło się tłoczno i głośno. Tato zazwyczaj stał przy zlewie i domywał ostatnie brudne naczynia, a ja z mamą często rozlewałyśmy w spiżarni kompot z suszy i kroiły ciasta. Gdy wszystko było już gotowe, dzieciaki wyszukiwały na niebie pierwszej gwiazdki i wtedy stawaliśmy w kole koło stołu. Jeden z moich braci czytał fragment Pisma Świętego o Narodzeniu Jezusa, później jedna z osób, rozpoczynała modlitwę. Następnie był czas na składanie sobie życzeń i dzielenie się opłatkiem. I pierwsze danie wigilijne - chlebek z miodem. Później każdy siadał przy stole i rozpoczynaliśmy wielką wieczerzę. Nikt nie powinien odchodzić od stołu. Zwykle moja kochana mamusia była tą osobą, która obsługuje wszystkich i zawsze pomagała jej jeszcze jedna osoba. 12 dań wigilijnych, na pamiątkę 12 apostołów:
1.Opłatek
2. Chlebek z miodem
3.Barszcz z uszkami
4.Zupa migdałowa
5.Groch z Kapustą
6.Gołąbki
7. Pierogi z kapustą i grzybami
8. Pierogi ruskie
9.Pierogi z owocami
10. Ryby
11. Kutia
12. Kompot z suszu.
Ważne szczegóły : jedno wolne miejsce przy stole,  garnuszek na stole na resztki po każdym daniu i później danie tych resztek zwierzętą z nadzieją, że zaczną mówić ludzkim głosem o północy.
Po kolacji był czas na ciasta i degustacje win. A później dzieci wysyłane były na górę i okrzyk z dołu gwiazda przyniosła prezenty ! Najmłodszy zawsze nurkował pod choinkę  i łowił prezenty dla wszystkich. Znów czas na miłe rozmowy i wspólne śpiewanie kolęd. O 24 wszyscy szliśmy na pasterkę i tak oto w magiczny sposób kończył się ten wyjątkowy dzień w roku. Pierwszy i drugi dzień Świąt spędzaliśmy w domu Babci Kasi i Dziadka Władka i której z cioci.
Tęsknie za tym, tęsknie za tym bardzo mocno. Z wielką radością wróciła bym do domu na te Święta. Wiecie do jakich wniosków doszłam? Że moi rodzice stworzyli mi zbyt wspaniały dom, którego nie znajdę nigdzie, tylko gdy będę z nimi. Święta Bożego Narodzenia to nie jest szczęśliwy czas na wymianie. Gdy budzisz się tutaj , w amerykańskim domu niektóre dzieciaki idą do szkoły na trening, pełno ludzi normlanie pracuje, ludzie robią dziś wielkie zakupy na jutrzejszy dzień, w ogóle nie czują że to dziś. Dla nich najważniejszy jest 25 grudnia. Wtedy otwierają prezenty , mają wielkie kolacje i takie pierdoły. Ale jak możesz poczuć, że to teraz właśnie są święta jeśli choinka stoi w domu już od końca listopada? Przyjechałam tutaj żeby poznać amerykańską kulturę, amerykańskie życie, i cieszę się każdego dnia, ale dziś, w Wigilię, i w Pierwszy Dzień Świąt i Drugi Dzień Świąt chciałabym być w najlepszym, najpiękniejszym i najbezpieczniejszym ( i mogłabym tak wymieniać dalej ) miejscu na świecie - w moim rodzinnym domu !


Życzę wszystkim wesołych, radosnych Świąt Bożego Narodzenia, spędzonych w ciepłym gronie rodzinnym. Życzę Wam , aby wszystkie Wasze marzenia się spełniły, żebyście nie żałowali żadnej chwili, żebyście byli szczęśliwi, otoczeni przez rodzinę i przyjaciół. Wesołych Świąt Bożego Narodzenia ! ♥

poniedziałek, 17 grudnia 2012

Strach

Ten post bedzie bardzo imtymny. Stalo się cos, o czym, według mnie wart powiedzieć, ale to nie jest nic ciekawego. Po to jedziesz na wymiane, żeby poznac cale zycie, doswiadczyc wiele nowych odczuc, poznac nowe uczucia, pokonać swoje strachy spelnic swoje marzenia. To był poniedziałek, ostatnie poniedziałek w starym roku, ostatni poniedziałek w szkole. Za cztery dni przerwa swiateczna. Wkroczylam do szkoły pewnym krokiem, usmiechnieta. Pierwsze lekcja minęła szybko, bez żadnych specjalnych dodatków. Druga lekcja zamieniała się dla mnie w istne piekło. Na samym początku, każdego dnia nauczycielka czyta biuletyn, w którym jest pełno newsów. Wielkimi literami było napisane : DZRWI SZKOLNE BĘDĄ ZAMYKANE O 8:05 I OTWIERANE PO SZKOLE. W RAZIE WYPADKU. Znacie pewnie historie strzelaniny , która wydarzyła się gdzieś w Ameryce w niedalekiej przeszłości. To wydarzyło się tysiące kilometrów ode mnie. Jasne, że się tym przyjęłam. Żal mi było tych dzieciaków, ale nie czułam się jakoś specjalnie tym dotknięta. Wszystko zmieniło się w poniedziałek 17 grudnia po 9 rano. Zaczęliśmy o tym rozmawiać i ktoś zaczął mówić o Cass City... Ta miejscowość leży jakieś 15 minut drogi ode mnie. Szkoła została odwołana na cały tydzień. Bo rano ktoś zadzwonił do szkoły z wiadomością, że zamierza wysadzić bombę w szkole. Nie wytrzymałam tego, wpadłam w totalna panikę. Byłam totalnie sparaliżowana strachem, wyszłam po lekcji na korytarz, pełny ludzi, którzy maja broń w domu. Trzecia lekcja to była zoologia. Pierwsze co nauczyciel zaczął mówić, że w jego klasie jesteśmy wyjątkowo bezpieczni, bo on ma drzwi na zewnątrz z tyłu klasy. Czy Wy to sobie wyobrażacie? Ja chce się czuć bezpiecznie w mojej szkole, a nie słuchać w jaki sposób mam uciekać i którędy jak jakiś szaleniec z pistoletem wleci do szkoły. Nigdy w życiu tak się nie bałam, serio.  Starałam się w ogóle o tym nie myśleć, ale nie mogłam przestać. Świadomość, że każdy z Twoich znajomych w domu ma broń i może tak po prostu przyjść do szkoły i wystrzelać ludzi, nie dawała mi spokoju. Płakałam ze strachu ! Moje całe ciało się trzęsło. Nigdy przenigdy w życiu się tak nie bałam. Jedyne co dla mnie było ważne to wrócić do domu , do Polski, do mamy do taty, bezpiecznie, poczuć się bezpiecznie. W trakcie trzeciej lekcji poszałam do pokoju counselora i zapytałam się czy możesz powiedzieć mi , czy jestem bezpieczna w szkole. Odpowiedź było tak cholernie wymijająca, że w padłam w jeszcze większy strach. Nie wiem co wy sobie teraz myślicie. Czy Wy potraficie to sobie wyobrazić? Skończyłam lekcje o 15:30 wyszłam z tej szkoły i poczułam się o wiele lepiej, ale jutro musze tam wrócić. Counsolorka powiedziała mi, że jutro w szkole będziemy mieć próbę ewakuacji szkoły, żebym była przygotowana na alarm i opuszczanie klas. Wiecie co było trudne ? Podczas każdej lekcji nauczyciele stawali na środku klasy z mega poważna miną mówili, gdzie są wyjścia ewakuacyjne u nich w klasach i co może się stać i co mamy robić. Jak słyszysz, 6 razy dziennie że jak zobaczysz kogoś podejrzanego przy oknie, nauczyciel ma obowiązek zasunąć żaluzje, a uczniowie położyć się na ziemie w jednym miejscu i zablokować drzwi. 6 razy !!! Boje się iść jutro do szkoły. Dwie szkoły w mojej okolicy są zamknięte z tego wydarzenie ( telefonu z wiadomością wysadzenia szkoły w Cass City). Będę Was informować na bieżącą co się dzieje. Szczerze mówiąc to nie mam pojęcia dlaczego tak bardzo na to zareagowałam. Przecież świat jest pełen wypadków samochodowych, lotniczych, wypadków spowodowanych przez pijaków albo jakieś celowe podpalenia. To dotknęło mnie wyjątkowo mocno, bo może jestem tak daleko od domu, w Polsce w szkole nigdy nie było takiej akcji. Teraz już wiecie, macie dowód, że na wymianie można nauczyć się wszystkiego i doświadczyć wszystkiego. Nigdy w życiu się jeszcze tak nie bałam. Ale wszyscy z którymi rozmawiałam mówią że nasza szkoła jest przygotowana bronić swoich uczniów. Tylko nie rozumiem dlaczego nie zamkną szkoły ?

sobota, 8 grudnia 2012

Christams Dance

Najmagniczniejsza sobota w moim zyciu . Wszystko zaczelo sie od bialego puchu z nieba o 6 nad ranem. Okolo poludnia pod moj domek przyjechala Faith - moja dobra wrozka chrzestna. O rajciu ! Spedzilysmy 4 godziny na szykowaniu sie na tance swiateczne ! To byl wspanialy czas, pelen zabawy i o jejku, patrzecie na moje wloski ! Wygladaja jak wloski aniolka :) Oczywiscie Gabi caly czas sie cieszyla ze swoich wloskow, nawet teraz ( hairspray jeszcze sie trzyma - jest pierwsza w nocy) a ja nie moge spac, poniewaz wciaz jesetem tak podekscytowana !








 
Pozniej wrzucilismy na siebie nasze kiecuszki :) Tego nie da sie opisac slowami jak sie czulam po prostu patrzcie na fotki. Niesamowity czas ! Szkoda tylko ze tak krotko :(
 



 
Życie kochanie trwa tyle co taniec
fandango, bolero, be-bop
manna, hosanna, różaniec i szaniec
i jazda i basta i stop.

Bal to najdłuższy na jaki nas proszą,
nie grają na bis, chociaż żal,
zanim wiec serca upadłość ogłoszą
na bal, marsz na bal

Niech żyje bal!
Bo to życie to bal jest nad bale!
Niech żyje bal!
Drugi raz nie zaproszą nas wcale!
Orkiestra gra!
Jeszcze tańczą i drzwi są otwarte!
Dzień warty dnia!
A to życie zachodu jest warte!